Het begon in de vroege morgen, in de legerplaats die wij met zijn allen ,,PIREWAPA" hadden genoemd. Een troep karbouwen was om een of andere reden achter het kamp en in het mijnenveld terecht gekomen.  Het knalde flink en aanvankelijk meenden wij in de chauffeurstent dat wij dekking moesten zoeken. AI gauw hoorden wij dat er een karbouw in het mijnenveld lag en dodelijk gewond was. De pioniers werden opgebeld, messen geslepen en al gauw waren wij met enige mannen bezig onder een grote boom een karbouw vakkundig te villen. Anderen zochten naar een bamboe die sterk genoeg was om genoemde karbouw aan op te hangen. Mengelers werd opgecommandeerd met de auto en een lang touw.

De bamboe werd door de pezen van de achterpoten van de karbouw gestoken, het touw er aan gebonden en over een dikke boomtak naar de auto van Mengelers geleid, vast gebonden en toen was 't “langzaam op." Toen alles klaar was hadden wij een mooie hap vlees aan een boomtak hangen en er waren vrijwilligers die met palmbladeren zwaaiend de v1iegen op een afstand hielden.

's Avonds moest echter het vlees in stukken worden gesneden en in de keuken onder klamboes worden gehangen. Dit kostte natuurlijk weer veel werk en tijd. Zo kon het gebeuren dat ik om een uur of acht die avond klaar was en toen ik onder het baden mij realiseerde hoe laat het was, kreeg ik kippenvel. Ik moest die avond nog naar een verlovingsfeest en wel van mijzelf. Inderhaast en zwetend kwam ik aan in het N.I.S. park, waar het stil werd toen ik binnen kwam. Het bleek dat ik meer dan 'n uur te laat op mijn eigen verlovingsfeest kwam. Alle gasten waren reeds lang aanwezig en men vreesde reeds. Mijn eerste reprimande verdroeg ik gelaten; daarna bood ik een groot stuk karbouwenvlees aan als bewijs en verontschuldiging. Dodelijk vermoeid heeft men mij met bier enz. op de been gehouden, tijdens het hele feest.

Een week later moest ik met mijn verloofde, in het kamp verschijnen en werd ons een gebakstel en een Japans theeservies aangeboden, door alle kampbewoners bekostigt. Toen wij later getrouwd waren en in Medan woonden, hebben wij samen menig kopje thee en gebakje van deze serviezen genuttigd. Ook werd mij toen nog wel eens verweten. dat ik op mijn verlovingsfeest nog te laat kwam

                                                                                        F. A. Berger.