-
- Herinnering aan een partijtje schaken
tijdens mijn verblijf in Nederlands-Indië.
-
- Met schaken was ik zover gevorderd dat ik
mocht meedoen met de bataljonsclub, en ik had er wel plezier in dat
ik als sergeantje verschillende keren bereikte dat officieren hun
koning tegen mij moesten “omleggen”.
- Maar nu komt het:
- Als mortiersectie waren wij geregeld
gedetacheerd bij Infanterie-compagnieën.
Bij een van die compagnieën ontmoette ik Tinus
Doelen uit Zuid-Limburg die ook schaakte en daar in een club
meespeelde, voordat hij naar Indië vertrok, werkte hij op de
“Koel”.
- Na enkele partijen met hem te hebben
geschaakt bleek dat ik nog “nergens”was, geen partij kon ik
winnen. Meestal dronken we een glaasje “oude” De Kuiper. Als
sergeant mocht ik per maand twee flessen kopen. Op een gegeven
moment vroeg hij: “Sergeant, heb je nog een glaasje in de fles?”
“Zeker Tinus, voor jou
altijd”.
- En toen kwam de kwade gene in mij op en
dacht ik: misschien kan ik na een aantal borreltjes wel eens van hem
winnen………. Dat was natuurlijk zeer onsportief van mij. Maar ik
werd meteen afgestraft want hoe lodderig Tinus
op het laatst ook keek……………..ik bleef terecht verliezen!!!
- Om hoeveel glaasjes het ging weet ik niet
meer.
- Zelfs wist hij nog razend snel de posities,
waar ik in de fout ging, op het bord te zetten, wat knap.! Vrij kort
daarna gingen we terug naar Nederland.
- Jammer dat ik
Tinus nooit meer heb ontmoet bv tijdens de reünies. Van schaken
is er na mijn thuiskomst niet veel meer gekomen, de vakstudies
kregen voorrang!
Jan
Wijers, Breda
|
|