Reisverslag van Marianne Senders – van de Wetering, dochter van oud veteraan Men van de Wetering.
Dit reisverslag schrijf ik ook uit naam van mijn zus Rosita en onze mannen want deze reis hebben wij met z’n vieren gemaakt met een busje met chauffeur en een Nederlands sprekende gids.
Op 28 december 2008 zijn we vertrokken en op 21 januari 2009 zijn we teruggekomen.We hebben heel veel van Indonesië gezien en ook veel bezienswaardigheden bezocht. Deze reis werd ons aangeboden door onze ouders. We zijn met ons rondreis (ongeveer 1300 km) begonnen in Jakarta en geëindigd met nog een paar dagen op Bali.
Mijn moeder is geboren in Soerabaja en heeft tot 1950 op verschillende plaatsen in Indonesië gewoond. Mijn vader is als oorlogsvrijwilliger naar Indonesië gegaan en heeft daar 5 jaar van zijn leven doorgebracht als militair. Ze hebben elkaar in Semarang ontmoet (bij de Bulu) en ze zijn ook in 1950 in Semarang getrouwd. Het was voor mijn ouders een zeer emotionele en slechte tijd vanwege de oorlogstoestanden.
Een grote wens van mijn ouders is altijd al geweest dat we Indonesië een keer zouden bezoeken zodat wij ook het land zouden zien waar mijn moeder vandaan komt en waar mijn vader ook 5 jaar van zijn leven heeft doorgebracht. Zowel voor mijn moeder als voor mijn vader hebben we plaatsen en dingen bezocht die voor hun heel belangrijk waren en nog zijn.
In Jakarta hebben we de eerste 2 dagen diverse bezienswaardigheden bezocht o.a. Café Batavia wat vroeger heel bekend was. Ook Ereveld Menteng Pulo hebben we bezocht. Daar hebben we een bloemstuk gelegd bij het graf van een kameraad (militair) van mijn vader de heer A.F. van Weert.
De laatste 2 dagen in Jakarta zijn we op familiebezoek geweest. Vanuit Jakarta zijn we via Bogor naar Bandung gereden en toen naar Semarang.
In Semarang zijn we 5 dagen geweest.Hier hebben we het kerkje bezocht (St.Josephkerk) waar mijn ouders in 1950 getrouwd zijn. Daarna zijn we naar de MLatengevangenis geweest (aan de vroeger geheette Karreweg). In 1 van de huisjes voor de gevangenis hebben mijn ouders tijdelijk gewoond voordat ze naar Nederland gingen. Mijn opa was hier cipier.Na veel heen er weer gepraat en gebeld door onze gids mochten we de dag erna de gevangenis van binnen bezoeken. Volgend jaar gaan ze alles afbreken dus we hadden nog geluk.Ze gaan er een nieuw gebouw neerzetten.Tegenwoordig is het een opslagplaats van in beslag genomen goederen.  
Treinstation van Semarang zijn we ook geweest. (Semarang Tawang) Ook de Koepelkerk hebben we van binnen bezocht. St.Elisabethziekenhuis en het Julianaziekenhuis zijn we ook geweest.  Weeshuis. Is nog steeds een weeshuis van Leger des Heils. Bulugevangenis. Is nu een vrouwengevangenis. Hier mochten we niet naar binnen anders zouden de vrouwen in opstand komen. Hier was mijn opa ook cipier en bij deze gevangenis hebben mijn ouders elkaar leren kennen. N.I.S. gebouw hebben we ook bezocht. Zier er erg verwaarloosd uit. Het was er wel donker en griezelig zeker toen we hoorden wat zich hier allemaal vroeger heeft afgespeeld. Ze noemen dit gebouw ook wel het gebouw met de 1000 deuren.
Tegenover het N.I.S. gebouw ligt de vroeger gehete Tijgerclub. Dit gebouw ziet er prachtig uit. Waarvoor het tegenwoordig gebruikt wordt weten we niet maar het was niet toegankelijk. Maar de meest emotionele momenten hebben we gehad in Karanganjar en het Ereveld Candi.
Karanganjar (Draka) was de plaats waar mijn vader heeft gediend op een voorpost om Semarang te beschermen tegen de vijand. Hier heeft een tragisch gebeuren plaats gevonden (Dhr.M.Buijs) waar mijn vader geen schuld aan had maar zijn verdere leven veel verdriet van heeft gehad en wat ook een grote invloed heeft gehad op ons gezin. Met veel inzet en medewerking van onze gids hebben we deze plaats gevonden waar dit allemaal gebeurd is. Op het Ereveld Candi ligt de heer M.Buijs begraven. Wij hebben dan ook met ons vieren Marianne, Rosita, Jan en Peter uit naam van mijn vader een bloemstuk gelegd bij het graf. We hebben foto’s en film gemaakt van het graf van de heer M.Buijs. Deze foto’s en film zal mijn vader ook aan de zoon van de heer M.Buijs geven waar mijn vader sinds enkele jaren regelmatig contact mee heeft.  
Uiteraard hebben we ook andere steden en bezienswaardigheden bezocht van Java en Bali zoals Bogor, Bandung, Diengplateau in Wonosobo, Baturaden, Ambrawa, Salatiga, Borobudur, Yogyakarta, Prambanan Tempel, Solo, Malang en Bromovulkaan. De laatste paar dagen hebben we doorgebracht op Bali waar we ook diverse bezienswaardigheden bezocht hebben.  
We zijn alle vier heel blij dat we deze reis gemaakt hebben en we begrijpen nu veel meer van datgene waar mijn ouders regelmatig met ons over praten. Het is jammer dat ze niet zelf met ons zijn meegegaan wat uiteindelijk wel de bedoeling was van deze reis maar mijn vader kon het geestelijk niet aan.
Pap en mam namens ons vieren heel hartelijk bedankt voor deze mooie onvergetelijke reis.

  

                    terug naar verhalen    /  terug naar indexlijst