- "Wat
ik van deze geruchten moet denken weet ik niet. Wat ik
echter wel als vaststaand heb moeten aannemen is de dood
van een van onze jongens, n.l. de soldaat de Weert. Hij
werd met een doorgesneden keel in een van de kampongs in
Morib-Beach aangetroffen. De juiste toedracht weet ik niet
dat is het mij niet duidelijk wat hij in die kampong
gezocht heeft. Een trieste dood van een ondoorgrondelijke
jongen. .......
-
- ...........Met
de meeste jongens gaat het goed, behalve met Roki
Fijneman, die met een inzinking kampt en bovendien met
rugklachten zijn bed moet houden en daardoor overdag
veelal op zichzelf is aangewezen. Hier komt nog bij dat
het uitzicht dat hij vanuit zijn bed geniet ook niet erg
stimulerend is want daar staat een kruis bestemd voor het
graf van de Weert, de soldaat die in een kampong werd
vermoord. Beekers heeft het daar neergezet in afwachting
van plaatsing op het kerkhof in Klang Het zal
duidelijk zijn dat ik het kruis een andere plaats heb
gegeven en Roki moed heb ingesproken, waarbij ik het geluk
had dat er bij de post ook een foto van zijn vrouw zat.
"
- uit
herinneringsboek Zo maar wat herinneringen door Kapt.
Verhulst.
-
- 27
januari 1946.
- Vandaag
is ons eerste slachtoffer gevallen. Om vier uur kwam het
treurige bericht dat een van onze jongens vermoord was
door onbekende daders. Hij had een steek gehad op zijn
sleutelbeen en een in zijn strot. Wie de daders zijn is
nog steeds een puzzel. De militaire politie is nu
druk aan het rondneuzen. Zeer waarschijnlijk heeft hij een
of andere streek uitgehaald. Het was al lomp van hem om
zonder enig vuurwapen geheel alleen op stap te gaan.
Morgen wordt hij al begraven. Hij
is van het zelfde peloton als mij persoontje, daarom
hebben we moeten oefenen tot half negen toe. De
dodenmarsen en het vuren boven het graf.
-
- 28
januari 1946
- Bij
het ondergaan van de zon ging er een treurige stoet door
Klang. De laatste hulde werd gebracht voor een gevallen
kameraad. Langzaam ging het naar het kerkhof. Hier
duizenden kilometers verwijdert van zijn ouders werd hij
begraven. De laatste saluut schoten sterven weg in de
schemering. De eerste van ons bataljon was begraven."
-
-
fragment uit dagboek Cor Farla