REÜNIE 20 mei 2005

20 Mei was er weer de jaarlijkse  reünie van ons bataljon 2-6 RI.wederom in de van Hornekazerne in Weert. Mede door het weer dat zich netjes heeft gehouden is deze dag weer een geslaagde dag geworden. Er is weer veel gepraat, zijn foto's bekeken en werd de inwendige mens ook niet vergeten. 

 

 

Ruim 110 personen, waaronder ook nabestaanden van onze gesneuvelden,  meldde zich in de loop van morgen aan de bestuurstafel  en werd een ieder ,die nog niet in het bezit van een naambadge was,  daarin voorzien. Dankzij het werk van Tiny van Bussel was iedereen zo duidelijk herkenbaar. Na binnenkomst in de zaal werd een ieder voorzien van koffie en cake. Zo gaande weg vulde de sobats de zaal lekker op en werd er  gezocht naar maatjes en al snel waren er al gezellige groepjes al in gesprek. Ondertussen zette Tiny van Bussel zijn fotopresentatie op en maakte Gerrit Daanen met Marga  Vullers de beeldpresentatie in orde.  Op een groot scherm werden foto's en beeldmateriaal vertoont in de zaal.  Het kijken was zo geheel vrijblijvend  en een groot succes.                       

  

 

                                               

  In het  welkomstwoord kwam er  

  een speciaal  welkom voor  de Regiment commandant 

  der Limburgse Jagers, Luitn.Kol.F.M.A.J. Tummers en de  

  aanwezige  nabestaanden van de gesneuvelden. 

  Er werden groeten overgebracht van de sobats die 

  vanwege gezondheidsredenen helaas niet meer 

  aanwezig konden zijn en werd iedereen verzocht om

  later een groet voor hen in een speciale kaart te zetten 

  zodat na de reünie de kaart naar hen kon worden 

  opgestuurd. 

                                                Helaas was er door  technische problemen geen tijd 

                                                meer om de heer Verhulst nog te laten spreken                 

                                                aangezien de herdenking ook op tijd moest beginnen 

                                                met oog op het gelijktijdig kransleggen op het  

                                                erekerkhof in Candi. 

                                                Na de huishoudelijke mededelingen werd het woord dus

                                                gegeven aan de heer F. Kruijtzer die de herdenking zou 

                                                leiden.  

Na het voorstellen werden we verzocht naar buiten te gaan , naar het monument alwaar de herdenking zou worden  gehouden.

We hadden de reg.com.Ltnkol. F.M.A.J. Tummers  bereid gevonden om een woord tijdens de herdenking te spreken en hield een toespraak waarmee hij op menigeen een diep indruk achterliet . 

Hoewel uw 6e regiment niet het oudste regiment is, wordt algemeen erkend dat het 6e regiment wel het roemrustigste regiment is.Het doet u wellicht goed te horen, dat het huidige 42ste bataljon Limburgse Jagers uit Seedorf, ons enige nog parate LJ-bataljon, afstamt van het 6e regiment, uw regiment.. Mede gelet op hun prestaties onder ander vorig jaar in Irak, geldt dit bataljon als een topbataljon, wellicht het beste infanteriebataljon van de huidige landmacht

 

Persoonlijk heb ik ook een herinnering aan uw bataljon. Ik woonde toen in september 1945 in Leyenbroek en ik herinner mij nog zeer goed dat ik op 4jarige leeftijd aan de hand van mijn vader u bezocht heb en heb gezien hoe in het patersklooster van Leyenbroek uw eten bereidde in de schuur naast dat klooster.  

 

Vele van u zijn vanuit de Orde Dienst, het verzet en de binnenlandse strijdkrachten bij 2-6RI gekomen en hadden de verschrikking van de bezetting reeds aan den lijve ervaren. U was gedreven om weer orde en vrede en rust te brengen in onze voormalige koloniën. 

 

Samen met 2-13 RI, het 1e bat.stoottroepen  en 2-7RI vormde u de kern van de Tijgerbrigade. Na aankomst in maart 1946 had deze brigade al spoedig  de stad en de haven van Semarang omgevormd tot een veilig gebied. Dit gebied werd later de belangrijkste uitvalbasis bij die eerste politionele actie tegen Midden Java, het kerngebied van de republiek Djocja. Bij de eerste politionele actie nam 2-6 RI Kendal en Weleri en bracht op de laatste dag voor het stopzetten van die actie de belangrijkste verbinding tot stand met de W-brigade.  

 

Met uw beheerste en professionele optreden heeft u de naam en faam van het 6e regiment op uitstekende wijze toentertijd waargemaakt. Uw optreden, zowel in Semarang alsook bij de politionele actie en het daarop volgende verblijf in Salatiga getuigen van die zojuist genoemde eigenschappen. Toen u op 24 april repatrieerde liet u echter 24 kameraden achter. 

 

Vandaag gedenken en herdenken wij hen samen bij dit monument van alle gevallen Limburgse Jagers. De vraag die zich dan steeds opdringt in ons denken is altijd:"waarom staat hij niet hier en ik we!"   

Niemand beter dan u weet dat in oorlogs en gevechtsomstandigheden alleen de heer dit bepaalt. 

Niemand beter dan  u weet ook dat hij zijn gevallen kameraden nooit mag en zal vergeten. Dat zou uzelf ook niet gewild hebben. Het regiment  Limburgse Jagers zal zijn gevallen kameraden elk jaar herdenken . Deze dure plicht is de  basis van onze kameraadschap en verbondenheid. Zolang u kunt en wil, zal het regiment "tot de laatste man van 2-6RI", u steunen bij uw herdenking en reünie. Ik denk uw gevallenen het ook zo gewild zouden hebben. 

Dank u voor uw aandacht".

Onze dank gaat uit naar de heer F. Tummers voor zijn welgemeende woorden en  natuurlijk zijn aanwezigheid tijdens onze reunie. Dit gebaar werd door de sobats van 2-6 RI als  een  eerbetoon  beschouwd. Hartelijk Dank.  

Na deze toespraak ging het woord over aan de heer J.Wijers uit Breda die ook een toespraak had voorbereid voor  alle aanwezigen. 

Maar als wij er niet meer zijn, dan ligt de hele geschiedenis van ons bataljon 2-6 R.I. met talrijke foto’s etc. voor ons nageslacht vast in de fantastische website opgezet door onze ijverige secretaresse Marianne. 

En niet te vergeten wat we aan informatie allemaal op de site kunnen vinden over hen die omkwamen, zelfs van ieder omgekomene een mooie vergrote pasfoto. De site is inmiddels meer 10.000 keer bezocht en inmiddels heb ik gezien 10.365 keer!!

 

Bij het zien van de foto’s zag ik enkele gezichten van toen weer voor mij zoals van:

Jan Sijbers, hij kwam om door een noodlottig ongeval in het NIS-gebouw.

Kapitein Veldman, onze commandant van de ondersteuningscompagnie, die op de rampzalige dag van 10 juli 1946 omkwam tijdens een verkenningsvlucht met het “Mitchell”vliegtuig.

Altijd zal ik mij herinneren het  lied” Sterre der Zee” door hem enthousiast gedirigeerd tijdens Kerkelijke Diensten…….;

Luitenant Fick, die gelijktijdig omkwam met kapitein Veldman. Als ik denk aan de prettige gesprekken tijdens de trainingen in Singapore. Ook hij had, net als ik, moeite met de zware hindernisbaan, o.a. via een 2 kabels over water met daarin prikkeldraad.

Korporaal Bruijnseels en het samen fotograferen op de Bodjong in 1946 ter gelegenheid van de optocht wegens de geboorte van Prinses Marijke, zoals ze toen nog heette.

In de optocht liepen Chinezen mee met kunstig gemaakte “draken”.

In mijn gedachten komen er nog twee namen bij uit mijn geboorteplaats Mook die ook in Semarang zijn begraven n.l. 

Willy Thijsen ( sergeant Stoottroepen) en Hend Lamers ( een neef van mij)

 

Waar ik altijd veel moeite mee had was het korte tijdsverschil tussen overlijden en begraven op dezelfde dag. Je kon je het nauwelijks voorstellen, ’s morgens nog een normaal gesprek met iemand en dezelfde middag lag hij op het Ereveld.

 

Op 6 September 2003 ( normaal 7 september) was de nationale dodenherdenking in Roermond. Als “Vriend van het monument” krijg ik jaarlijks een verslag ( mooi verzorgd boekje) van die dag met alle toespraken en een aantal foto’s. Wegens mij ernstige gehoorstoornis ga ik de laatste jaren niet meer naar Roermond op 7 september.

Mijn vrouw en ik komen er wel af en toe op een rustige dag als we een bezoek brengen aan de vrouw van een goede vriend van mij, Wim Jans in Melick, ook van 2-6RI. Hij is overleden in 1998.

 

Op 6 september 2003 was minister van defensie, de heer H.Kamp, aanwezig om namens de regering ter  nagedachtenis een krans te mogen leggen en enkele woorden speciaal tot u te mogen richten. Omdat ik het een bijzondere toespraak vond, citeer ik enkele passages uit die toespraak:

“De strijd in de voormalige overzeese Rijksdelen is een strijd van voor mijn tijd. Een lang verzwegen verleden van militairen die uit  naam van het Nederlandse volk en in opdracht van de Nederlandse regering hun plicht vervulden in een ver land”.

 

“ Na een opleidingstijd van vaak nog geen zes maanden vertrok u per schip naar de andere kant van de aardbol. Tienduizenden jonge mannen, die vaak al hun halve jeugd door crisis en oorlog verloren hadden zien gaan. Nauwelijks voorgelicht over de taak die u moest vervullen”.

 

“ U kreeg te maken met grote en kleine acties, met eenzame buitenposten, met beschietingen en trekbommen, met sluipschutters en hinderlagen, met hitte en ziektes en vooral eindeloze patrouilles”.

 

Nog enkele zinnetjes:

“Wat ook kwam in de loop der jaren was kritiek over uw optreden…..Gelukkig is in de loop der jaren langzaamaan veel veranderd, Pelan Pelan, zou men in Indonesië zeggen, dankzij uw protesten in de jaren ’70 en ‘80”.

 

Tot slot:

Ui de declamatie voorgedragen door de heer Jan Huyskens citeer ik de 14 e strofe( van de 16) op de herdenking in Roermond van 7 september 2004:

 

Hij heeft overleefd de veteraan

Hij heeftgezien, gehoord en gevoeld

En zijn plicht gedaan

Dit monument verzacht de pijn

En al wordt hij ieder jaar weer ouder

Hier voelt hij de jaarlijkse hand op zijn schouder

Door weer samen naast elkaar te staan

 

Ik  dank  u.!

Deze toespraak was de aanloop naar de  de officiële herdenking van onze gesneuvelde sobats. Het dodenappèl werd gehouden door de heer G. van Gils en de heer N. de Bruijn.

Naast het opnoemen van onze 24 gesneuvelde sobats werden na het appel ook de ons ontvallen sobats van afgelopen jaar genoemd en voor hen werd een moment stilte ter herdenking gevraagd. Hierna werd de heer J.Sijbers, de broer van de gesneuvelde soldaat J.P.G.. Sijbers verzocht om te samen met de heer Janssen de flambouwen te ontsteken voorstellende de eeuwige vlammen. De betekenis hiervan is:  Wij zullen altijd aan jullie blijven denken. Wij zullen jullie nooit vergeten. 

Daarna werd verzocht om op te staan en 2 minuten stilte gehouden.Hierna werden de kranslegger uitgenodigd om de krans te komen te leggen bij de plaquette van 2-6RI. De krans werd gelegd door Mevr.E.Kok-Hiddes, zuster van de gesneuvelde Sergt.H.F. Hiddes en mevr.J.Mulder-Merling, dochter van gesneuvelde serg.D.W.Merling.  

v.l.n.r. Mevr.Th.Hiddes, Mevr. E.Kok Hiddes,zuster van H.F.Hiddes, 

Mevr.J.Mulder-Merlng, dochter van D.W. Merling, de heer J, Sijbers broer van J.Sijbers,

Na het leggen van de krans werd het woord weer gegeven aan de heer Jan Wijers die het gedicht voordroeg van H.J.Scheepmaker  uit : Het gedenken.

                                

Het is te hopen dat een later ras, van menschen,  dat het zonder strijd kan stellen, Zich nog herinnert hoe het vroeger was en er zijn kinderen van zal vertellen:   Dat er toen helden waren, jong en echt  en grooter levend dan de wereld duldde,  die met hun plicht instonden voor het recht  en dezen plicht tot in den dood vervulden:-    dat er toen moeders waren , die het leed  dat zij al hadden nog vermeerderd zagen  met een verlies, zoo onbegrijplijk wreed  dat slechts een moeder het zoo fier kon dragen: -   dat er toen alom strijd was , en verdriet  om wie zich uit dien strijd niet redden konden:- dat er geen dag voorbijging dat er niet ergens  een mensch in tranen werd gevonden-   Menschen van later, als gij eenzaam zijt  en u bedroefd voelt op een stillen avond,  denkt dan aan het verdriet van dezen tijd -  - en hoeveel harten toen wel zijn gehavend......

                                                  

Meneer Wijers, ik ben er reuze trots op dat u de toespraak wilde houden en wil u mede namens de sobats u  nogmaals hartelijk bedanken voor uw bijdrages aan een  herdenking die onze gesneuvelden waardig is. 

Bij terugkomst in de zaal was er gezorgd voor een broodmaaltijd  en kon er later onder het genot van borrel of drankje naar hartelust worden gepraat, rondgelopen , de fototentoonstelling van heer Lofty van Bussel en beeldpresentatie van Gerrit Damen en Marga Vullers worden bekeken. Ondertussen werden de loten voor de te houden loterij ijverig aan de man gebracht door Ine van Gils, ja ja, dochter van onze Gerrit van Gils en de heer Ton de Jong. Er was via het boekje verzocht om allemaal iets mee te brengen voor deze loterij en er was met groot enthousiasme op gereageerd. Menigeen is volop bij de verloting in de prijzen gevallen. De verloting werd een gezellig boel , mede gezien dat er dames waren die alsmaar dachten dat ze in de prijzen waren gevallen en ondergetekende maar heen en weer lieten lopen met lootjes waarop geen prijs was gevallen. :) Gelukkig is dit allemaal goed gekomen en konden ook de dames later op de dag met gewonnen prijzen naar huis. 

Alle sobats hartelijk dank voor uw inzet voor de verloting. 

 

 

Na een gezellige middag waar veel over en weer is gepraat werd het tijd om naar de eetzaal te gaan waar de inwendige mens werd verrast met een uitgebreide  nasi of bamimaaltijd met veel extra's. Ook hier werden weer groepjes gevormd aan de tafels en weer gepraat, maar toch werd het op een moment toch wel erg stil en was voornamelijk het getik van het bestek op de borden te horen. Na nog gezellig nagetafeld te hebben werd het zo langzaam aan tijd om toch elkaar weer gedag te zeggen en ieder zijns weegs te gaan, maar niet nadat er veel positieve reactie werden gegeven aan het reüniecomité en natuurlijk weer de afspraak gemaakt om volgend jaar  zeer zeker weer van de partij te zijn.

 

Onze dank gaat uit naar allen die hun medewerking hebben verleend om met ons deze dag tot een zeer geslaagde  dag te maken. Het was fantastisch!.

terug naar index